ERVI - SYSTEM

Ervi-System

Skuteczna ochrona roślin przed mszycami.

Aphidius ervi jest błonkówką należącą do rodziny Braconidae – męczelkowate.

Jest parazytoidem około 200 gatunków mszyc, między innymi mszycy ziemniaczanej (Aulacorthum solani), mszycy smugowej (Macrosiphum euphorbiae), mszycy różano-szczeciowej (Macrosiphum rosae) i mszycy brzoskwiniowej (Myzus persicae). Czarne owady dorosłe mają brązowe odnóża i długie czułki. Ich wielkość zależy od wielkości żywiciela w którym następował rozwój larwalny. Zwykle są wyraźnie większe od podobnie wyglądającego gatunku Aphidius colemani, którego długość wynosi przeciętnie 2 mm. Samice za pomocą pokładełka składają jaja do wnętrza mszyc – tak form dorosłych jak i nimf. Podczas rozwoju embrionalnego parazytoida mszyca żeruje, produkuje spadź i może rodzić potomstwo.

Rozwój larwy prowadzi do stopniowego spadku aktywności żywiciela i śmierci. Z mszycy pozostaje suchy rozdęty oskórek tak zwana „mumia” wewnątrz której formuje się poczwarka A.ervi. Po zakończeniu rozwoju owad dorosły opuszcza mumię przez owalny otwór. Czas rozwoju pokolenia waha się od 26 dni w temp. 14 °C do 12 dni w temp. 24 °C. Samice żyją około 2-3 tygodnie i mogą w tym czasie złożyć około 350 jaj do ponad 50 dziennie szczególnie podczas pierwszych siedmiu dni. Bardzo skutecznie lokalizują mszyce i są aktywne także podczas niższych temperatur.

Obecność parazytioda w koloniach mszyc powoduje charakterystyczną reakcję paniki tych owadów powodowaną przez wydzielane feromony alarmowe.

OPAKOWANIE

Plastikowa probówka lub butelka zawierająca poczwarki Aphidius ervi w mumiach mszyc.

STOSOWANIE NA UPRAWIE

Aphidius ervi może być stosowany na różnych uprawach pod osłonami tam gdzie występują gatunki mszyc będące jego żywicielami. Ervi-System zwalcza mszyce na pomidorze, papryce, ogórku, bakłażanie, truskawce, a ponadto na anturium, róży, gerberze i chryzantemie. Profilaktycznie należy wykładać 0,05–0,1 szt./m 2 stosując pojemniki Biobox. Po zauważeniu pierwszych pojedynczych mszyc trzeba niezwłocznie rozpocząć kolonizację poczwarek parazytoida w ilości 0,5–2 szt./m 2 przez okres minimum 3 tygodni. W ogniskach szkodników można dodatkowo wykładać drapieżce.