ANAGYRUS – SYSTEM
Anagyrus vladimiri (dawniej Anagyrus pseudococci) jest błonkówką należącą do rodziny
Encyrtidae – suskowate
Występuje między innymi w basenie morza śródziemnego a jego larwy są parazytoidami wełnowców. Owady dorosłe żyją około 7 dni żywiąc się nektarem. Rdzawej barwy samice o długości około 2 mm składają pojedyncze jaja do wnętrza larw drugiego i trzeciego stadium różnych gatunków wełnowców. Przed złożeniem jaja sprawdzają czułkami stan żywiciela co pozwala ominąć osobniki spasożytowane wcześniej. Rozwijająca się wewnątrz larwa parazytoida powoduje z czasem unieruchomienie swojego żywiciela, który zaprzestaje żerowania zmieniając się w żółtobrązową wysuszoną mumię. Po zakończeniu rozwoju larwalnego obejmującego 5 stadiów wykształca się poczwarka a następnie przez otwór w oskórku żywiciela wychodzi na zewnątrz owad dorosły parazytoida. W optymalnej temperaturze wynoszącej około 25 stopni C rozwój pokolenia trwa kilkanaście dni. Temperatury graniczne w których rozwój jest możliwy wahają się od 14 – 34 stopni C. Samice pasożytują około 15 szkodników dziennie i posiadają zdolność lokalizowania pojedyńczych osobników wełnowców, dlatego są bardzo skuteczne nawet przy dużym rozproszeniu i niskiej liczebności populacji szkodników. Dobrze znoszą obniżoną wilgotność powietrza, która sprzyja rozwojowi wełnowców.
OPAKOWANIE
Plastikowa butelka zawierająca 500 poczwarek Anagyrus vladimiri i jako nośnik trociny.
STOSOWANIE NA UPRAWIE
Anagyrus vladimiri stosuje się do zwalczania różnych gatunków wełnowców takich jak na przykład: Planococcus citri – wełnowiec cytrusowiec, Pseudococcus longispinus – wełnowiec długoogoniasty, Pseudococcus viburni – wełnowiec szklarniowy i Planococcus ficus – wełnowiec winoroślowy, które atakują rośliny ozdobne doniczkowe oraz uprawiane na kwiat cięty a także cytrusy i winorośl. Profilaktycznie należy stosować 0,1szt./m2 a przy dużej liczebności szkodników 0,3 szt./m2. Kolonizację należy powtórzyć po 14 dniach i kontynuować w zależności od stanu uprawy ponieważ populacja wełnowców w sprzyjających warunkach wysokiej temperatury i suchego powietrza łatwo ulega odbudowaniu. Poczwarki parazytoida należy wykładać w butelkach ustawiając je pod roślinami lub za pomocą pojemników Biobox wieszając je na roślinach w zacienionych miejscach jak najbliżej ognisk występowania szkodników. Butelki oraz pojemniki należy pozostawić na uprawie co najmniej przez 14 dni ponieważ wylot owadów dorosłych parazytoida z poczwarek odbywa się stopniowo.